Afvalfestival? Couleur Café doet het anders!

Waar een festivalterrein er na drie dagen meestal uitziet als een slagveld van bekers, peuken en plastic eetgerei ligt het Ossegempark er na Couleur Café nog opvallend proper bij. Het gras kreeg wel wat voetstappen te verduren en enkele nozems konden het (nog) niet laten om hun beker in de bosjes te gooien, maar over het algemeen was dit een sublieme samenwerking tussen de organisatie en het publiek. Een groot festival met een lage ecologische voetafdruk, zo kan het ook.

Zeven jaar geleden liep ik stage bij Couleur Café en veranderde mijn crush op het festival in liefde. De kern achter het festival programmeert en organiseert vanuit het hart en dat voel je op het terrein. Ik zag er al ontelbare schitterende concerten van gevestigde waarden en jonge leeuwen, en geniet elk jaar opnieuw van de unieke sfeer die op het terrein hangt. Van Liquid Cocaïne (een sapje met wortel, gember, sinaasappel, citroen en curcuma) over yoga, slacklines, hangmatten en dansles tot culinair hoogstaande eetkraampjes: mijn favoriete festival is veel meer dan alleen muziek. Voor de muzikale kant (wat een top shows!) verwijs ik je graag door naar het uitgebreide verslag van Reggae.be waar ik een groot deel van schreef. Ondertussen zoom ik hier verder in op de duurzame kant van het festival.

Ossegempark: groene oase in de schaduw van het Atomium

We zijn onder de indruk en kunnen niet genoeg zeggen hoe mooi het terrein is. De verhuizing van het stedelijke Tour & Taxis naar het grote park met oude bomen, glooiende grasvelden en groene hoekjes was de beste move die het festival kon maken. Ook al hield ik van de statige gebouwen op de oude site, de laatste jaren bleef er enkel nog een stoffig en stenig hoekje over voor het festival en dat was niet wat het verdiende. We hadden nooit kunnen vermoeden wat de invloed van een prachtige natuurlijke setting op het festival zou zijn, en het overtrof alle verwachtingen. Feesten onder prachtig verlichte bomen…Heerlijk.

Sorteren op de line-up

Als je ziet hoeveel moeite de organisatie steekt in de vijfenzestig sorteereilanden en driehonderd eco-stewards met prikstokken en afvalzakken dan zou “sorteren” even goed op de line-up kunnen staan. De schermen aan het hoofdpodium herinneren mensen er tussen de concerten aan hoe belangrijk het is om je er bewust van te zijn. En ook dat festivalgangers op Couleur Café gemiddeld 800 gram afval per persoon per dag produceren terwijl het op andere festivals tussen de 1250 en 1500 gram ligt.

Overal waar je kijkt staan felgekleurde vuilbakken en als die er niet zijn dan loopt er altijd wel ergens een steward in de buurt, of iemand die veertig bekers probeert te verzamelen in ruil voor een gratis drankje. Je moet in ieder geval echt van slechte wil (of weg van de wereld) zijn om hier nog iets op de grond te gooien, en gelukkig zien we dat buiten enkele (dronken) uitzonderingen ook zo goed als niet gebeuren. Na drie dagen ligt het park erbij alsof het festival nog maar net begonnen is. Buiten een sporadisch bekertje is er amper afval te zien. Als het aanbod er is, volgt het publiek dan sowieso? Of is het toch het soort mensen dat CC aantrekt? Het is in ieder geval de moeite waard om te proberen, voor alle festivals.

En dan nog iets waar de meeste mensen helemaal niet bij stil staan: sigarettenpeuken. “We gaan voor nul peuken in het park!”, kondigde de organisatie op voorhand aan. Nee, roken is niet verboden op het festival maar er worden wel tienduizenden pocket asbakjes uitgedeeld zodat er niets in het park achterblijft. Prachtig om te zien hoe een klein beetje moeite zo’n groot verschil kan maken. We zien overal mensen met de kleine asbakjes, en bitter weinig peuken op de grond.

Rue du bien manger: vegetarisch in overloed

Waar ik op andere festivals vaak beteuterd sta te kijken naar de kramen met frieten met stoofvlees, hamburgers, vettige noedels, pizza en smoskes, zou ik alleen al voor het eten naar Couleur Café komen. Omdat de vleesindustrie een gigantische impact heeft op het milieu stimuleert de organisatie vegetarisch eten door maar liefst één derde van alle maaltijden vegetarisch te maken. Er hangen overal borden en ook op de grote schermen verschijnt regelmatig dat je keuze voor plantaardige voeding een groot verschil kan maken. Op Couleur Café haal je als vegetariër je culinaire hart op. Gesmolten Camembert, vegetarische burger met aubergine, Parmezaan en truffel, Ethiopische injera met zeven verschillende groentesauzen, paella, falafel, bonenburgers en empanada’s: ik zou elke dag in de Rue du bien manger willen eten.

Bestek, borden & bekers worden terug natuur

De bekers aan de bar (enkel voor bier, andere drankjes zitten spijtig genoeg nog steeds in harde plastic flesjes van Coca-Cola Company) zien er doodnormaal uit, maar in tegenstelling tot hun plastic soortgenoten dragen ze niets bij tot de afvalberg. Geen twijfel meer tussen wisselbekers (inclusief chemische producten om ze te reinigen) en plastic (inclusief containers vol plastic waste), van deze plantaardige bekers vind je over een paar jaar helemaal niets meer terug. En dat geldt ook voor alle borden en bestek op het terrein. Zo gemakkelijk kan het dus zijn!

Door al jaren in te zetten op duurzaamheid en daar dit jaar ook een natuurlijke locatie aan te koppelen is Couleur Café een unicum binnen het grote festivalcircuit. De organisatie stuurt het idee de wereld in, maar het kan alleen realiteit worden als de bezoekers mee doen. Containers vol pluimen dus, voor de organisatoren en het publiek. Hopelijk is dit de toekomst voor álle festivals.

PS: Couleur Café heeft ook een hart voor kunst (en sociaal werk) en dat uitte zich dit jaar in een mooie tentoonstelling van Gilles Falisse die jungle sculptures maakt uit gerecycleerde materialen en een 120 meter lange graffitimuur onder de noemer ‘Migrant Art’ in samenwerking met Globe Aroma, Medex Museum, Refugees Got Talent en de graffiticollectieven Propaganza en Collectif XLJ. We zagen elke dag opnieuw originele, ontroerende en straight-to-the-point kunstparels verschijnen.
PS 2: Met 3000 voetgangers, 2000 fietsers en tienduizenden mensen die met het openbaar vervoer komen scoort het festival hoog op het vlak van mobiliteit. Nergens lange files of oneindige parkings, en veel minder CO² in de lucht.

©Refugees Got Talent – Bilal S Gr & Ely Mrt

Foto bovenaan: The Green Stage, het groentheater in het park dat van bij het eerste concert ons favoriete podium werd. Wat een setting!