Voor het eerst kunnen we kweken in een serre, zowel in onze eigen tuin (miniversie) als in de samentuin achter de hoek. Dubbel werk, maar ook dubbel plezier. De kolen, bieten, pompoenen, look, erwten (echt snoepjes!), peulen, wortelen, prei, ui, courgettes, rammenas, maïs, selder, struikbonen en kruiden bleven onder de open hemel staan, maar de mediterrane planten verhuisden naar de (soms bloedhete) serre. De tuin vraagt meer aandacht en energie dan ooit, maar het is de beste hobby die ik ooit heb gehad.
Potjes vullen. Zaaien. Bordje maken. Water geven. Verspenen. Uitplanten. In de lente waren we minstens een avond per week in de weer met minuscule zaadjes, stapels potjes en zakken zand. Wie er oog voor heeft ziet de magie, die tegelijk de essentie is van de natuur. Ik was me er telkens weer bewust van toen ik de verschillende zaadjes in mijn hand had. Daar kwam nieuw leven uit!
Het is fascinerend om te zien hoeveel kracht er in zo’n klein zaadje kan zitten, ook al zie je het al jaren na elkaar. Wanneer ik na enkele dagen of weken een klein groen puntje boven zie komen kan ik mijn enthousiasme niet verstoppen. Het maakt me gelukkig en geeft me nog meer motivatie om onze kleintjes goed te verzorgen. Toen ze dit voorjaar één voor één verhuisden naar onze eigen tuin, of de samentuin om de hoek, ging ik de dagen nadien extra op bezoek om te kijken hoe ze het deden. Op het eerste zicht fragiel, maar eigenlijk al beresterk.
Ondertussen zijn de kleintjes uitgegroeid tot een oerwoud van groenten, zeker in de serre. Kweken uit zaad. Water geven. Uitplanten. Wieden. Mulchen. Opbinden. Dieven. Zachtjes schudden voor bevruchting. Het vergt best wat werk, maar wat we er van terugkrijgen is veel meer waard. Toen ik na Malta thuiskwam, genoot ik er echt van om de evolutie van de planten te zien. De oogst is natuurlijk een leuke extra, maar het is de beleving die me nog meer voldoening geeft.
De komkommers zijn groter dan ooit en hangen in massa’s aan de hoge klimplanten. Naast hen groeien de meloenplanten al bijna even hoog, met knalgele bloemetjes en de eerste glimpen van wat de vruchten zullen worden. De vijf verschillende soorten tomaten zien er nu al smakelijker uit dan vorig jaar en hangen aan planten die tot tegen het serredak reiken. Bij de lichtste aanraking laten ze een geur los die me het water in de mond geeft.
Aan hun voeten staan de paprika’s, pepers en aubergines, waarvan de bloemen elke dag een beetje meer in een vrucht veranderen. Er hangen zelf al een vijftal donkergroene paprika’s en mini Jalapeños aan! En de pimpelpaarse auberginebloemen zijn een schouwspel op zich. Om ongewenste insecten uit de buurt te houden, staan er tussendoor vrolijke Tagetes, goudsbloemen en Oost-Indische kers.
Het ‘komkommerwoud’ en de eerste Jalapeño peper. <3
Na een volle dag voelt het tuinwerk soms als een opgave, tot ik er effectief aan begin. Dan denk ik op voorhand dat ik alleen het hoogstnoodzakelijke zal doen, maar als ik eenmaal bezig ben, kom ik tot rust en vind ik het leuk om te doen. (Oké, toen het zo lang droog en heet was en we om de dag moesten gaan gieten, ook al hadden we andere plannen, vond ik het soms iets minder leuk, maar dat hoort erbij.)
Als je planten van zo kortbij opvolgt dan krijg je er een connectie mee. Kijken hoe ze evolueren en er deel van uitmaken, is spannend en ontspannend tegelijk. Je weet wat ze nodig hebben en hoe ze er twee dagen voordien uitzagen. Je wil weten hoe ze het doen, en ze helpen waar het kan. J en ik hebben ze van in het prille begin grootgebracht en we koesteren elke erwt, boon, komkommer en courgette. Ze zijn dan ook zoveel lekkerder dan die uit de winkel. Lang leve de zomermoestuin!
PS: Thuis hadden we een heerlijke overvloed aan frambozen. Elke dag handenvol kunnen verorberen en toch nog over hebben voor in de diepvriezer: geweldig.
PS2: Je hoeft niet altijd ver te gaan om de natuur te beleven. Wie regelmatig in de tuin werkt, weet waar ik het over heb. De verbinding met de planten is meer waard dan ik ooit had kunnen vermoeden.
Foto bovenaan: de rijspeulen in volle glorie op een mooie zomeravond. <3