Leven op een figuurlijke zeilboot

“In plaats van met een snelle speedboot door de golven te klieven, en regelmatig met een lege benzinetank ergens in een storm te belanden waarna de reddingsdiensten me naar de dichtstbijzijnde haven konden slepen, begin ik door te hebben dat het veel slimmer is om te leren zeilen.
Bewust zijn van de golven, het weer, steeds opnieuw de koers daarop aanpassen. Een veel lagere snelheid hebben dan een speedboot, maar geen benzinetank die op kan raken. Anticiperen op de stormen die er aan komen, dus geen of veel minder reddingsinterventies. En op langere termijn waarschijnlijk behoorlijk sneller dan een speedboot, en sowieso veel relaxter.
Het is soms pijnlijk om dat verlangen naar een snelle speedboot te laten varen. Leren zeilen is moeilijk en frustrerend, maar de momenten dat het lukt oh zo heerlijk.”

Deze metafoor stuurde iemand me toe. Omdat ik me er goed in kan vinden, wil ik hem graag delen als persoonlijke les en afsluiter van dit jaar.
Zelf heb ik nooit van speedboten gehouden, maar ik dacht dat ik er mee moest varen om succesvol te zijn in deze wereld. Altijd maar sjezen. Meer doen, maar minder voldoening en oog voor wat er rond me gebeurde. Momenten waarop ik maar net op tijd kon bijtanken en de redders al in stand-by stonden. Maandenlang aan een rotvaart rechtdoor varen, zonder te beseffen dat ik mijn snelheid en koers zelf kon aanpassen. Tijdens sommige stormen bleef ik maar net overeind.

Gelukkig leerde ik ondertussen dat er ook een parallel universum bestaat waar je rustig kan zeilen, tussen de speedboten door. Externe factoren kunnen voor deining of golven zorgen, maar ze hoeven jouw bootje niet volledig ondersteboven te gooien. Als je op je eigen tempo leeft, dan is er ruimte om de zeilen bij te stellen. Je kan een andere richting uitgaan en zelf bepalen hoe snel je er heen vaart.

Het leven brengt soms onverwachte stormen die ons hele wezen door elkaar schudden. Ons persoonlijke bootje gaat alle richtingen uit en het lijkt moeilijk om er controle over te krijgen. Wie dan in een speedboot zit, loopt de kans om keihard tegen een kade of boot te knallen. Nadien kan je wel een andere koers varen, maar je moet terug vanaf nul beginnen. Kies je dan opnieuw voor die speedboot? Of ga je voor de zeilboot? Daar moet je ook de storm uitzitten, maar van zodra die voorbij is, hijs je de zeilen en vaar je verder in jouw zelfgekozen richting. Of je dobbert gewoon wat rond natuurlijk, met tijd voor reflectie en het bepalen van je volgende koers.

Het weekend nadat ik twee jaar geleden uit Kantoor Kafka ontsnapte, gingen we zeilen met onze dierbare vrienden. De metafoor kwam tot leven aan boord: ik voel me veel beter bij het trage ritme van de zeilboot dan in een snelle auto of vliegtuig. Toen we na drie dagen water, wind en waardevolle gesprekken weer thuiskwamen, wist ik zeker dat ik niet meer op een speedboot wou stappen. Ik startte als PAB-assistente bij Charlie en begon steeds meer te schrijven als freelance journaliste. Ik besloot om veel bewuster na te denken over hoe ik mijn tijd wou spenderen en waaraan ik mijn energie wou geven in dit leven. Het tempo bepaalde ik voornamelijk zelf. In het begin leek het alsof ik daardoor veel mis zou lopen. Ik voelde de onzichtbare slavendrijver achter me staan, maar kon hem met veel moeite negeren en besloot om het gewoon te proberen.

Met de hulp van geliefden en teachers leer ik stap voor stap zeilen. Er zijn momenten waarop ik niet weet aan welk touw ik moet trekken of in welke richting ik het best kan varen, maar het lukt me steeds beter. Het algemene resultaat? Veel minder druk, stress en spanning. Veel meer vrijheid, geluk, gezondheid en rust. Wat ik doe, heeft meer kwaliteit en waarde. Figuurlijk zeilen bracht me meer welzijn en levensvreugde dan eender welke speedboot ooit zou kunnen. En zoals bovenaan in de metafoor staat: op langere termijn is een zeilboot toch sneller, en vooral relaxter.
In welke boot zit jij? Weet dat je elke dag opnieuw kan kiezen.

Bedankt om mijn blog(s) dit jaar te lezen en me te steunen bij de publicatie van mijn eerste boek. <3  
Ik wens jullie allemaal liefdevolle feestdagen, veel lekker (plantaardig) eten, conscious cadeautjes, een stevige zeilboot en een geweldig 2020!

Foto bovenaan: zeilen op de Antwerpse Schelde.