Het huis is verkocht! Enkele sfeerbeelden.

Woooohoooooow! Ons huis is verkocht! En dan nog op een manier waarop we zelfs niet durfden hopen: uit de hand, aan een kennis uit de reggaewereld. Zonder immo’s, tientallen telefoontjes en bezoeken, wel met lekker eten, een dansje op onze favoriete muziek, openheid en plezier. We kunnen in de toekomst zelfs nog op bezoek komen in het huis! Onlangs blikten J en ik terug op de voorbije acht jaar waarin we het huis eigenhandig veranderden van krot naar (voornamelijke ecologische) afgewerkte woning. Met dank aan alle geweldige vrienden en familie die kwamen helpen.

De dag waarop de koopster kwam kijken, maakten we foto’s die we konden gebruiken om het huis eventueel online te koop te zetten. We zijn heel blij dat we ze niet nodig hebben, maar het is wel fijn om het resultaat na zo lang te delen.

Enkele sfeerbeelden!

Deze kamer vooraan het huis is lang onze werk- en opslagruimte geweest. Zelfs toen ze klaar was, bleven we er vaak verbouwmaterialen zetten voor andere kamers. Intussen is ze al lange tijd mijn bureau en een deel van onze huiskamer. We hebben ramen met driedubbel glas gestoken, de originele vloer en deur behouden, de gevel geïsoleerd met hennepwol en de rechtermuur bekleed met vochtwerende pleister en leem. Links zie je een stukje van de bomen en hangstoel (zie onder).
De bomen en hangstoel, links op de vorige foto. Geweldig leesplekje <3. Links zie je een klein stukje van ons kistjesboekenrek.
De woonkamer, aka ‘het podium’, onze verhoogde zitruimte met de kelder eronder. De muren zijn bekleed met vochtwerende pleister en leem, er ligt ecologische Franse kastanje op de vloer en onderaan op de foto zie je de ‘houtjesmuur’ die ik eigenhandig maakte. (Yes, houtjes één voor één gezaagd, geschuurd en geplakt, een meditatief werkje ;).)
Zicht op de achterkant van de benedenverdieping. Links bekleed met leem, rechts met gyproc. Nieuwe trap van oregon, laminaat op de vloer. Nieuwe verwarmingsinstallatie.
Eetruimte! Leem op de muren en koepel gestoken, hoekkast met nieuwe condensatieketel.
Leem op de muren en nieuwe keuken van intussen bijna 8 jaar oud. Spatwand bekleed met Marokkaanse zelliges. Het platte dak kreeg langs de bovenkant een dikke laag isolatie én een nieuwe laag EPDM.
Onherkenbaar, toch? De kamer die als badkamer diende bestond uit weinig meer dan kale muren en oude leidingen. We maakten er een gezellig plekje van met cementtegels en bamboe. Bad én douche.
Het toilet. Bekleed met gyproc, cementtegels op de vloer en verluchtingsmolentje gestoken. Links is de muur bekleed met hout van gebruikte paletten, maar die staan hier niet mee op de foto. De deur is geschilderd met whiteboardverf, zodat je erop kan tekenen/schrijven.
Toen we het huis kochten, was er enkel boven een klein geïmproviseerd terrasje. Achteraan hadden we één meter ruimte over de lengte van de achtergevel. Daarachter stonden oerlelijke betonnen platen. Al bij de koop had de toenmalige eigenaar naast ons gezegd dat we op termijn een stuk tuin konden kopen, en die belofte heeft hij gehouden. Al na de eerste maanden braken we de betonnen platen af om meer openheid en uitzicht te creëren. Bijna vier jaar geleden kochten we deze veertig vierkante meter bij en maakten we er stap voor stap een klein dorpsparadijsje van, mét door J gebouwde serre met gerecycleerde ramen. Het zonnepaneeltje is een testproject waarbij we de energie gebruiken om licht aan te steken, onze gsm’s op te laden en water uit de put te pompen (zie volgende foto). Hier brengen we heel veel tijd door. En in Portugal willen we het graag in veel grotere hoeveelheden en vormen doen.
De achtergevel, bekleed met ecologisch thermowood (ook boven) en zelfgebouwd afdak. Rechts zie je de oranje waterput die we vonden onder een groteske bloembak. Hij wordt gevuld met regenwater (buis draaien). Vroeger was het een zogenaamde bornput die gedeeld werd met de aangrenzende percelen.
De bovenverdieping was één grote ruimte. Er waren lekken aan de zijkant van het dak en onder de schuifdeur was het zelfs gewoon open naar binnen toe… Op de bovenste foto zie je links een schuifdeur, die verstopte een lap roofing die tegen te buitenkant van de gevel geplakt was. De vorige verbouwer vond dat blijkbaar een prima oplossing om een oude deur dicht te maken, maar wij hebben het toch anders aangepakt. We verdeelden de bovenverdieping in twee kamers en een ruime overloop. Op het platte dak legden we een terras van ecologische kastanje, de buitenversie van de houtsoort die ook op ‘het podium’ ligt en op de hele bovenverdieping. J maakte een balustrade uit houtskelet, wilgentakken en een slab dennenhout.
Het toilet boven, achter de deur die je op de vorige foto links ziet. Inclusief patchwork van cementtegels.
De ‘grote slaapkamer’. We isoleerden heel het dak met een dik pak houtwol. Kastanje vloeren en een zelfgemaakt hoofdbord met ingebouwde lampjes.
De tweede slaapkamer, bij ons tijdelijke opslagruimte.

Mensen vroegen ons doorheen de jaren of we ‘nu nog niet klaar waren met dat huis’. Wel, als je zowat alles zelf doet, enkel in de weekends, dan kost dat veel tijd. Wie ons goed kent, weet dat we heel vaak volle dagen bezig waren. Van bezetsel afkappen en frames bouwen over gyproc plaatsen en een keuken installeren tot isoleren en parket leggen: buiten de loodgieterij en de samenwerking met het Leemniscaat deden we alles met onze eigen handen, en die van behulpzame vrienden en familie. Credits to J: hij is diegene die alles uitzocht en uitvoerde, ik was zijn assistente. We hebben heel veel gehad aan het advies en materiaal van de lieve mensen bij Ecomat. Bedankt! Enkele maanden geleden werden we extra beloond voor alle moeite: een EPC waarde van 168. Nice!
Als koppel zijn we er alleen maar sterker uitgekomen. Onze neuzen stonden altijd in dezelfde richting, ook al kibbelden we soms wanneer we om half tien ’s avonds nog in een van stof verzadigde ruimte stonden te schuren. We kennen elkaar door en door. We waarderen elkaars sterke kantjes, maar aanvaarden met liefde ook de mindere. Samen kunnen we enorm veel aan, dat voelen we, en weten we zeker.

We zijn heel fier op wat we gemaakt hebben van de bouwval die we bijna acht jaar geleden kochten. En we zijn ontzettend blij dat we het kunnen overdragen aan iemand die de stijl en ons werk waardeert. Kort na nieuwjaar sluiten we deur van onze parel om te starten aan een nieuwe levensfase. We weten nu al dat het emotioneel zal zijn, na zoveel bloed, zweet en tranen, maar we weten wat we nog liever willen en zijn er helemaal klaar voor.

Foto bovenaan: de historische gevel, voor en na.